Өкінбеймін біреуді өпсең де өліп, 

Өкінбеймін біреуге кетсең де еріп. 

Жазмыштың маған жазған пендесіне 

Мен-дағы кезігермін көп сенделіп. 

Мұң ба екен, 

Мұның бәрі уайым ба екен?! 

Бүгінде ойым бөтен, жайым бөтен. 

Қойнына қона алмаған қос аққуға 

Қол бұлғап қала берер – қайың мекен…

Жабықпа, жарылқасын бетіңді алдан. 

Өткен күн өшкен, көшкен секілді арман…

Болар-ау бәрі де ұмыт, 

Амалым не, 

Аяймын махаббатты жетім қалған.