Бірде Әзіреті Әли жолда келе жатқан бір шалдың алдынан менсінбей кесіп өтіпті. Оны көрген Мұхамбет пайғамбар Әлиден:

– Әли, қарттың алдын неге кестің? –деп сұрайды. Ол:

– Ол кісі мұсылман болмаған соң, ондай құрметке лайық көрмедім, –

дейді. Пайғамбар:

– Әли, есіңде болсын. Үлкен кісіге құрметі жоқ адамды Тәңірісі де

сүймейді. Ол мұсылман болмаса да, сақалының ақтығы сенің бәсіңнен артық болуы әбден мүмкін. Барып, одан кешірім сұра, – дейді. Әли қайтып келіп,

қариядан кешірім сұрайды. Ол:

– Неге кешірім сұрайсың? – деп қайран қалады.

– Мен тәкаппарлықпен жолыңызды кесіп өттім, сізді менсінбедім, – дейді. Ол кезде қария Қызыр бабаға айналып:

– Әли, мен сені сынап едім. Егер артыңа қайырылмай кете бергеніңде, тәкаппарлық сені тозаққа түсірер еді, – деді. Әлидің өзін жеңе білетін батырлығына риза болған Қызыр баба оған батасын береді. Әли бір апаттан

аман қалғанына шүкірлік айтып, пайғамбарға келеді. Расул:

– Әй, Әли, мен саған: «Ол қарттың сенен бәсі артық», – деп айтып

едім ғой. Бұдан былай үлкеннің алдын кеспе, – дейді. Пайғамбардың бұл сөзі қауымға тез таралып, келе-келе көркем сүндеттерінің бірі болып бекіпті.

Отбасы хрестоматиясынан