Басқа адаммын мен бүгін,

Басқа адаммын:

Жанарымды ашқылтым жасқа малдым.

Басылмайтын өксігі жылағанмен,

Ашылмайтын есігі тас қамалмын.

Көлгірсіген көбік сөз кімге керек?

Кешегіден бүгінім мүлде бөлек.

Нәрестедей нәрәнжу жүрегімді

Кімге бөліп,

Берейін кімге бөлеп?

Жүрегімді берейін ен-тегінге,

Сол ғой менің тектім де, тентегім де!

Безер болсаң...

Қайтып бер иесіне,

Азар болса «гөйгөйді» шертемін де...

Басқа адаммын мен бүгін,

Басқа адаммын:

Жанарымды ашқылтым жасқа малдым.

Өлмей, талмай күн кешу қандай қиын

Қасқырлардың ішінде,

Қасқалардың?..

Керегі жоқ ешкімнің жалғыз жанға!

Тәнім, жаным талықсын таңғы ызғарда.

Керегі жоқ!

«Сен үшін өлемін...» деп

Қатырмасын басымды бал қыздар да.

Таза-тақыр безінсін дос та менен,

Әдірем қал сен де, енше, асқақ әуен!

Жазмышымның бедері—Таңбалытас,

Көзден таса қалмайды тастағы ӨЛЕҢ!..