Көгілдір көктем күні жанға жайлы,

Құшағын арайлы таң кеңге жайды.

Өзімді бақыттымын деп санадым,

Жырымды жазған сәтте анам жайлы.

Күн көзі жердің жүзін құшақтайды,

Жер-ана күн-балаға құшақ жайды.

Жүректі жарып шығып жыр бұлағы,

Анашым, жыр жазамын өзің жайлы.

Анашым, күлімдесең - мен қуанам,

Жаныма сөздеріңнің қуат алам.

Өзіңнен үлгі алып мен әр кезде,

Жылаған жандар болса жұбата алам.

Өседі қыр төсінде қызғалдақ-гүл,

Сайрайды арай таңда құстар бұлбұл.

Балалық махаббатпен сізге арналған,

Анашым, қабыл алшы жырымды - бұл