Ежелгі Византия елінде әсіресе әскер медицинасы жақсы дамыды. Соғыс алаңында жараланған сарбаздарды госпитальға жеткізу үшін сәйгүлік-санитарлар жүрген. Мұндай аттарды – деспотати деп атаған.

Санитар жылқылардың міндеті ат үстінде жараланып, жерге құлаған жауынгерді дереу ұрыс алаңынан алып шығу. Деспотатилер талай сарбаздың өмірін құтқарып қалған. Себебі аттан жерге құлаған сарбазды көп жағдайда өзге аттылар таптап кететін болған.