Адамның көз жасы туралы алғашқы пікір б.з.д. 1500 жылы айтылған. Ең бірінші мәліметтерде жас жүректен пайда болады делінген. Гиппократтың заманында жас сананың көмегімен шығады деген пікірлер пайда болған. 

1600-жылдары көңіл-күй, әсіресе, махаббат жүректі жылытып, соның әсерінен ағза бу шығарады делінген. Бұл бу басқа қарай көтеріліп, бу жанарда суға айналып, жас болып шығады деп түсінген. 1662 жылы дат ғалымы Нильс Стенсен жастың пайда болуына себепші көзжас безі екенін айтқан. Осы тұжырым нәтижесінде адам ағзасының жас бөлу қабілеті белгілі болған. Сонымен қатар, Стенсен жас тек көзді ылғалдандырып тұру үшін қажет деп ойлаған.