Жұлдыздарын жинап болды Ай мақтап,
Жапырағын сілкіп қойды жайлап бақ...

Тамшылар, тамшылар...
Тамшылар əн шығар...

Өлердей сүйгенім шын.
Сен ғана деп өмірдің мағынасы,
Сен ғана деп базарым, бағым асыл...

Бостандық ағаштары,
Басқадан бағы асқалы.
Неліктен гүлдемеді,
Неліктен жақ ашпады?!...

Бір күндер болады,
Күлкі білмейтін.
Бір түндер болады,
Кірпік ілмейтін...

Бір уыс,
Бір-ақ тамшы,
Бұлақты аңсап,
Құлады жасыл терек,
Бүр атқанша...

Мен білемін,
жыл ескірсе де,
сыр ескірмейтінін.
Мен білемін,
жер бетіне мың бақыт үлестірсе де,
Тоғышардың күлкісі бір естілмейтінін...

Көзінде тартылыс бар, құштар ғалам,
Ақ моншағын теңеуге түс қалмаған...

Мен өлең оқығанда,
Жанардан жөңкіп-жөңкіп жыл ұшады,
Саудагерлер,
Бітпеген жұмысы әлі...

Аманмын, ақын Байнаш, жүрмін тірі!
Пенденің белгісіз ғой көрер күні...

Алдымнан шықшы, ақ боран,
Шабытың болар сақтаған...

Алғаш көрген қалада адасуда,
Тұрағы жоқ, келіпті баласына...

Күлдiр де күлдiр кiсiнетiп,
Күреңдi мiнер ме екенбіз...

Құяр жалын аспаннан
Қара бұлт торласа...

Жағалбай деген ел болар,
Жағалтай деген көл болар...